Ohiko semaforoek arau zurrunetan oinarritutako kontrolak baliatzen dituzte, baina ikuspegi zurrun horrek ez du funtzionatzen trafikoaren egoera guztietan.Gainera, gaur egun erabiltzen diren sentsoreekin errepidearen azalean integratutako indukzio-bukleen teknologiak trafikoaren egoeraren inpresio hurbil bat baino ezin du eman.

Fraunhofer Institutuko ikertzaileak buru-belarri dabiltza lanean arazo horiek gainditzeko.Sentsore arrunten ordez, bereizmen handiko kamerak eta radar-sentsoreak erabiltzen dituzte trafikoaren benetako egoera zehaztasun handiagoz atzemateko.Hala, posible da denbora errealean eta zehaztasun osoz jakitea zenbat ibilgailu dauden zain bide-gurutze batean.Era berean, teknologia hori gai da ibilgailuen batez besteko abiadura eta itxaro-denborak kalkulatzeko.Gainera, denbora errealeko sentsoreak adimen artifizialarekin konbinatzen dira, eta horrela, ohiko kontrol-arau zurrunak ordezten dira.

AAk DRL (indargarri sakoneko ikaskuntza) algoritmoak erabiltzen ditu. Ikaskuntza automatikoko metodo bat da, konponbide adimendunak bilatzen dituena kontrol-arazo konplexuentzat.

Metodo horrekin entrenatutako algoritmoek semaforoentzako kommutazio-portaera optimoa eta fase-sekuentzia onena kalkulatzen dituzte, bide-gurutzean igaro beharreko denborak laburtzeko, joan-etorrien denborak murrizteko eta trafikoak eragindako zarata zein CO2 kutsadura gutxitzeko.

n-economia.com