Oro har, 2016ko emaitzak bat datoz 2013koekin. Berriro ikus daiteke patroi poliozentrikoa jarraitzen dutela, hau da, hiriburuak eta metropoli eremuak direla lehiakortasunaren motor nagusiak, eta haien hedapen-uhina nabaria dela Europa ipar-mendebaldean, baina askoz ere gutxiago sumatzen dela Europar Batasuneko ekialdeko eta hegoaldeko eskualdeetan. Kasu askotan aldaketa handiak nabaritzen dira herrialde beraren barruan, hiriburuaren eskualdeak gainerakoek baino askoz emaitza hobeak dituelako.

2010ean eta 2013an argitaratutako aurreko bi edizioekin alderatuta, puntuazioa hobetu dute Maltak eta Frantzia, Alemania, Suedia, Portugal nahiz Erresuma Batuko zenbait eskualdek; aldiz, puntuazioek okerrera egin dute Txipren eta Grezia, Irlanda eta duela gutxi Holandako zenbait eskualdetan. Batasunaren hegoaldeko eskualdeetan, oro har, egonkor mantendu da lehiakortasuna.

2016ko edizioak badu nobedade bat: web tresna interaktiboa. Horri esker, analisi zehatzagoa egiteaz gain, posible da eskualde bakoitza konparatzea antzeko per capita BPGak dituzten beste eskualde batzuekin edo Batasuneko eskualde guztiekin. Orain, erabiltzaileek errazago ikus dezakete zein mailatan dagoen beren eskualdea berrikuntzan, gobernantzan, garraioan edota azpiegitura digitaletan, bai eta osasun neurriei edo giza kapitalari dagokienean. Era berean, tresna hori bereziki diseinatuta dago eskualdeek errazago identifika ditzaten beren indar-guneak, gabeziak eta inbertsio-lehentasunak, beren garapen estrategiak garatzeko orduan.
Eskualdeko lehiakortasun indizea (RCI) 2010ean jarri zen martxan, eta hiru urterik behin argitaratzen da. Txosten horri esker, eskualdeek aztertu eta baloratu egin dezakete nolako bilakaera izan duten denboran eta beste eskualde batzuekin alderatuta.

RCIk hamaika zutabe ditu, lehiakortasunaren alderdi desberdinak deskribatzeko. Indizeak eskualde bakoitzaren indar-guneak eta ahuluneak ebaluatzen ditu zutabe horiei esker.
Hiru taldetan sailkatzen dira: oinarrizko taldea, eraginkortasunaren taldea eta berrikuntzaren taldea. Oinarrizko taldeak bost zutabe dauzka: 1) erakundeak; 2) egonkortasun makro-ekonomikoa; 3) azpiegiturak; 4) osasuna, eta 5) oinarrizko hezkuntza. Zutabe horiek edozein ekonomiaren oinarrizko motorrak irudikatzen dituzte.

ec.europa.eu