John Cohn-ek dioenez, “kultura bezala, ez zaigu gustatzen porrotaz mintzatzea, baina asmakuntza prozesuaren parte da”. Zentzu horretan, goraipatu egin du Fuckup Nights ekimena, zeinak pertsonak biltzen baititu elkarri azaltzeko nola onartu zituzten euren akats handienak. “Jendeari erakutsi behar zaio nola egiten den porrot, eta gero nola saiatu behar den gaizki egindako hori zuzentzen, bestela gezurretan ari gara sorkuntza prozesuari buruz”.

Horrek ez du esan nahi porrot egiteak ez dionik beldurrik ematen. Aitortzen du kezkatuta dagoela gainerakoei ematen dien irudiagatik, eta uste du gizartea honexegatik ahalegintzen dela ezarritako egituretatik ez irteten, zeren porrot egiten dugunean beldurra ematen baitigu besteen iritziak. “Haurrek bezala pentsatu behar dugu, egiten dugunaz gozatu unean unekoan kontzentratuta, gero etorriko dena kalkulatu gabe” dio.

Ingeniariak enpresetara estrapolatu du pentsamendu hori, eta gaineratu du konpainiek zalantza egiten dutenean disrupzio baten aurrean, oso denbora baliotsua galtzen ari direla. “Ez bazara mugitzen porrot egiteko beldur zarelako, azkenean hasieratik egingo duzu porrot, abiapuntutik atera ere egin gabe”. “Inor ez dute kaleratzen akats zintzo bat egiteagatik”.

Baina ez gara dena gaizki egiten ari. Teknologiak ekarri dituen tresna berriekin gero eta jende gehiagok barneratzen du maker filosofia. Youtube, Vimeo edo Slack plataformek ekosistema interesgarri bat eraiki dute, ideiek erraz zirkulatzen duten toki bat. “Plataforma horiei eta sare sozialei esker edonorekin komunikatu gaitezke. Zalantzaren bat badut, galdera egin dezaket Twitterren eta nire jarraitzaileek beren iritzia emango didate” esan du adibide modura. “Gainera, open datarekin posible da beste batzuen bertsioak nahastea nire ideiak azkarrago garatzeko, edo beste batzuei nireak erabiltzen uztea, zirkulua ixteko”.

elpais.com