World Enabled aholkularitza taldeko presidente Victor Pineda munduan barrena ibiltzen da hitzaldiak eskainiz eta gobernuei hirien plangintzari eta garapenari buruzko aholkularitza emanaz. Baina ukimenezko pantailadun kiosko batekin topo egiten duenean blokeatuta gelditzen da. Pinedak eta bera bezala gurpildun aulkian dabiltzan pertsonek ezin dituzte nahi bezala erabili esku eta besoak, eta horrelako pantailak oztopo bihurtzen dira, gauzak erraztu beharrean.

Arazo hori okerragotzen ari da, hiriek gero eta gehiago baliatzen dituztelako horrelako sistemak, kutxazainak eta harreretako langileak ordezkatzeko. “Baldin eta kiosko bat bada nire aukera bakarra trenerako txartela erosteko, zerbitzu bat ordaintzeko edo informazioa eskuratzeko, baztertuta bukatuko dut” adierazi du Pinedak.

Mugikortasun, ikusmen, entzumen edo funtzio kognitiboaren ezgaitasunen bat duten pertsonak, askotan, hirietara joaten dira bizitzera hango garraio eta zerbitzu sistema integralak aprobetxatzeko. Baina Estatu Batuetako Legeak ez du zehazten nola diseinatu eta inplementatu behar dituzten udalerriek ezgaitasunak dituzten pertsonentzako zerbitzu digitalak. Ondorioz, gerta liteke hirietako teknologia berri batzuk irisgarritasun arazoak sortzea, konponbideak eskaini beharrean.

Arazo hori inon baino nabarmenagoa da New Yorkeko LinkNYC kioskoetan (AEBak). Makina horiek 2016an instalatu ziren, audio formatuko jarraibiderik eta pantaila irakurtzeko funtziorik gabe (ikusi Kiosko adimendunak etorkizuneko hirien garuna bihurtzen ari dira). Instalatu eta handik gutxira, Itsuentzako Amerikako Federazioak auzitara eraman zuen NY hiria. Kasua 2017an ebatzi zen eta New Yorkek kioskoak eguneratu behar izan zituen, baina Pinedak dio, oro har, ukimenezko pantailak oraindik ez direla guztiz irisgarriak ezgaitasunak dituzten pertsonentzat.

technologyreview.es